فیدل کاسترو، رهبر انقلابی کوبا بود که رکورددار 638 سو قصد مختلف نیز میباشد. کاسترو در 1926 متولد و در 26 نوامبر 2016 در سن 90 سالگی درگذشت.
فیدل کاسترو رکورددار فرار از ۶۳۸ سوء قصد مختلف است به طوریکه در ۲۰ مکان مختلف جابه جا میشد. کمتر کسی میدانست که وی کجا میخوابد، علاقه زیادی به غواصی در آبهای کارائیب داشت و طی ۴۷ سال در مستند قدرت بودن سخنرانیهایی کمتر از چهار پنج ساعت تا ده یازده ساعت نداشت، شوخ طبع و پرطنز بود.
زندگی نامه فیدل کاسترو
فیدل کاسترو با نام کامل فیدِل آلخاندرو کاسترو روث در ۱۳ اوت سال ۱۹۲۶ در شهر بیران، در استان اورینته کوبا و در خانوادهای مرفه به دنیا آمد. خانواده او اسپانیاییهایی بودند که به امید آیندهای بهتر به کوبا مهاجرت کرده بودند و پدرش با سرمایهگذاری در خط آهن کوبا به کار نقل و انتقال شکر در کوبا مشغول شد و از وضعیت مالی خوبی برخوردار شد.
او بعد از گذراندن دوره ابتدایی در مدارس کاتولیک روستا، به مدرسهای خصوصی در سانتیاگوی کوبا رفت و تحصیلات خود را به پایان رساند. سپس به هاوانا رفت و از دانشکده حقوق دانشگاه هاوانا فارق التحصیل شد.
آغاز فعالیتهای سیاسی
کاسترو در سال 1947 و در همان دوران دانشجویى به یک فعال سیاسى تبدیل شد و در اقدام سیاسى تبعیدشدگان دومینیکن براى سرنگونى دیکتاتور دومینیکن به نام "رافائل تروجیلو" شرکت فعال داشت و سال بعد در شورشهاى مناطق و حومه شهر بوگوتا در کلمبیا شرکت کرد.
مهمترین خصلت سیاسى فیدل در آن زمان عقاید و نظرات ضد آمریکایى او بود هرچند هنوز با نام یک مارکسیست از وی یاد نمیشد.
در سال 1951 فیدل به عضویت حزب اصلاح طلب ارتدوکس درآمد و از طرف حزب خود وارد انتخابات براى حضور در مجلس عوام شد و درست پیش از انتخابات ژنرال "فولجنیکو باتیستا"، طی یک کودتای خونین قدرت را در دست گرفت. بسیاری از گروههای سیاسی کوبا برای مخالفت و براندازی دیکتاتوری باتیستا بسیج شدند که در این میان فیدل رهبری ۱۶۰ شورشی را بر عهده داشت. محاسبات کاسترو در این شورش درست از کار درنیامد.
فیدل و یارانش دستگیر و به جرم اقدام براندازانه علیه حکومت کوبا محاکمه شدند. در مدت دادگاه خود مدام اصرار داشت ثابت کند که برای کمک به برقراری دموکراسی چنین اقدامی انجام داده ولی با این حال مجرم شناخته و به ۱۵ سال زندان محکوم و سپس به مکزیک تبعید شد.
دو سال بعد، باتیستا که قدرت خود را امن و مطمئن میدید، دستور عفو عمومی داد و زندانیان سیاسی از جمله فیدل کاسترو از زندان آزاد شدند. کاسترو به همراه برادرش "رائول" به مکزیک رفتند و جنبش ۲۶ جولای را به راه انداختند و به همراه "ارنستو چه گوارا" انقلابی آرژانتینی، ارتش انقلاب را سازماندهی و شروع به عضوگیری کردند.
او سرانجام با پشتیبانی این نیروهای چریکی توانست حکومت استبدادی فلوخنسیو باتیستا را در سال 1959 سرنگون کند و از همان رمان، قدرت را در این کشور در دست گرفت.
مخالفت با سیاستهای آمریکا
فیدل کاسترو پس از به دست گرفتن حکومت در کوبا مخالفت با سیاستهای آمریکا در کوبا و آمریکای جنوبی را سرلوحه سیاستهای خود قرار داد.
آمریکا که منافع خود را در کوبا در خطر میدید، تلاش کرد وی را با انجام توطئههایی حمایت شده از سوی سازمان سیا (سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا)، به قتل برساند. دولتمردان واشنگتن حتی با حمایت از چریکهای ضد انقلاب کوبا، در سال 1961 به فرمان جان اف کندی رییس جمهوری وقت آمریکا حملهای به خلیج خوکها در کوبا انجام دادند که در این حمله نیروهای وفادار به فیدل کاسترو ، چریکهای ضد انقلاب کوبایی را شکست دادند.
در زمان زمامداری کندی بر کاخ سفید همچنین بحران استقرار موشکهای شوروی در کوبا پیش آمد، که آن بحران از طریق دیپلماتیک و با خروج موشکهای شوروی از کوبا به طور مسالمت آمیز به پایان رسید. در حالی که احتمال آن نیز میرفت که بر سر استقرار موشکهای شوروی در کوبا جنگی عالمگیر میان دو قدرت بزرگ آن زمان در گیرد.
واگذاری قدرت
در 31 ژوئیه سال 2006 فیدل کاسترو به دلیل انجام یک عمل جراحی در روده بزرگ، قدرت را به طور موقت به برادرش رائول کاسترو واگذار کرد. این اولین باری بود که کاسترو قدرت را موقتا به فرد دیگری انتقال میداد.
کتاب "سالهای اول زندگی من"
برخی از کارشناسان بر این باور هستند که کاسترو در سال 1927 متولد شده است. پیتر جی بورن در کتاب فیدل که در سال 1986 انتشار یافته است به این نکته اشاره میکند که سال تولد فیدل کاسترو را 1926 در شناسنامهاش ثبت کردند تا او بتواند یک سال زودتر به مدرسه برود. فیدل کاسترو خود در زندگینامهاش تحت عنوان "سالهای اول زندگی من" به این نکته اشاره میکند که در سال 1926 متولد شده و مینویسد:
" من 26 ساله بودم که مبارزه مسلحانه را آغاز کردم، من در روز سیزدهم متولد شدم که نصف عدد 26 محسوب میشود... الان که به این مساله فکر میکنم به این باور میرسم که به احتمال زیاد امری فلسفی درباره عدد 26 وجود دارد."
سالهای پایانی فعالیت و زندگی کاسترو
فیدل کاسترو که به مدت 49سال قدرت را در کوبا در دست داشت در تاریخ 17 فوریه 2008 از تلاش برای تصدی یک دوره ریاست جمهوری جدید در کشورش منصرف شد و برادر 76 سالهاش رائول کاسترو در تاریخ 24 فوریه 2008جانشین وی شد.
مخالفان کاسترو
مخالفان كاسترو از همان ابتدا در یك نكته اتفاق نظر داشتند، اینكه این انقلاب وابسته به شخص كاسترو است و اگر او نباشد انقلاب خیلی زود شكست خواهد خورد. با همین تحلیل از اولین روزهای به قدرت رسیدن كاسترو، نقشههای مختلفی برای ترور او طراحی و اجرا شد.
شاید معروف ترین تلاش برای ترور كاسترو همان سیگار برگ معروف باشد. سیگار برگی كه دانشمندان سازمان سیا ساخته بودند و به جای تنباكو از مواد منفجره پر شده و قرار بود در صورت كاسترو منفجر شود. تیم محافظان كاسترو این طرح را هم مثل خیلی طرحهای دیگر كشف و خنثی كردند. اما سیگار برگ انفجاری تنها یكی از نقشه های ترور بود.
نقشههایی كه "فابیان اسكالانته" رئیس سابق سرویسهای امنیتی كوبا تعداد آنها را ۶۳۸ مورد ذكر كرده است. برای همین است كه خیلیها عقیده دارند نام فیدل كاسترو باید از نظر تعداد دفعاتی كه به جانش سوء قصد شده، در كتاب ركوردها ثبت شود.
کاسترو در رسانههای ایران
رسانههای ایران پیوسته به کاسترو توجه داشتهاند. خاطرات شخصی وی با نام "خاطرات شخصی فیدل کاسترو" با ترجمه فارسی علی اکبر عبدالرشیدی در سال ۲۰۱۱ از سوی انتشارات روزنامه اطلاعات منتشر شد. مترجم این کتاب در سال ۱۹۸۵ نیز در جریان برگزاری اجلاس سران جنبش عدم تعهد در زیمبابوه با وی مصاحبهای انجام داد.
کاسترو در این کتاب پرده از ارتباطات پنهان با کندی، معرفی رابطان خود با کاخ سفید و همکاریهای ناگفتهاش با سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) برداشته است، اظهار داشت: نویسنده ضمن تأیید نقش پررنگ و فعال کوباییهای تبعیدی در آمریکا و مافیا در کاخ سفید، این موضوع را بهطور مستقیم به مسوولان نامشخصی در نظام سیاسی، امنیتی آمریکا نسبت داده، خودش را از این اتهامات مبری میداند. وی در این نوشتار علت گرایشهای سوسیالیسی خود را تشریح و در عین حال به ناکامی کمونیسم و دلیل شکست آن در انقلاب کوبا تأکید میکند.
وصیتنامه و فوت فیدل کاسترو
فیدل کاسترو، در وصیتنامهی سیاسی خود چنین بیان میکند: "انقلاب کوبا دسترنج یک نفر نیست و نمیتواند هم باشد. این انقلاب حاصل قهرمانیهای یک خلق تسلیم ناپذیر است. میلیونها کوبایی آمادهاند از این انقلاب تا آخرین قطره خون به دفاع برخیزند. هیچ نیرویی در جهان قادر نخواهد بود مقاومت ما را در هم بشکند و استقلال ما را نابود سازد. در کوبا سوسیالیسم و از همه بیشتر سوسیالیسم، ماندگار خواهد بود."