به رغم ریاکاران ( تضمینی از غزل حافظ )

یارب آن قوم که چون لب به دعا بگشایند

در رحمت ز دم روح فزا بگشایند

عقده از کار جهانی به صفا بگشایند

" بود آیا که در میکده ها بگشایند

گره از کار فرو بسته ما بگشایند "

در میخانه ندانی به چه آئین بستند

به ریا نام صلاح و خرد و دین بستند

به دل آزاری رندان کمر کین بستند

" اگر از بهر دل زاهد خودبین بستند

دل قوی دار که از بهر خدا بگشایند "

جام دیگر نزند در کف ساقی لبخند

چنگ دیگر ننوازد دل یاران نژند

کز ریاکاری و سالوس ریاکاری چند

" در میخانه ببستند خدایا مپسند

که در خانه تزویر و ریا بگشایند "

گردد ای کاش ز بن خانه سالوس خراب

که از او چشمه امید بدل شد به سراب

دوستان ، با جگر سوخته و چشم پر آب

" گیسوی چنگ ببرید به مرگ می ناب

تا حریفان همه خون از مژه ها بگشایند "

به نشاط و طرب امروز مدارید امید

که ز هر سو بود آثار غم و رنج پدید

باز شام سیه آمد ز پس صبح سپید

" نامه تعزیت دختر رز بنویسید

تا همه مغبچگان زلف دوتا بگشایند "

گر به کام دل رندان نبود دور زمان

نیک بین باش که ایام نماند یکسان

مشکلی نیست که یک روز نگردد آسان

" به صفای دل رندان صبوحی زدگان

بس در بسته به مفتاح دعا بگشایند "

باده نوشیدن و رفتن به ره صدق و صفا

بهتر از طاعت آلوده به سالوس و ریا

بازگو طعنه زنان اهل ریا را از ما

" حافظ این خرقه که داری تو ببینی فردا

که چه زنار ز زیرش به دغا بگشایند "

---------------------------------

* ایسان - اودان تانی 26 نوامبر 2016