آخر هفته در صورت دیدن روی ماه توسط منجمین و هلال پژوهان ستاد استهلال (!) ماه مبارک شروع می شود و اکثریت مردم که مدت هاست زیر خط فقر گیر کرده و جز غم و غصه چیزی برای خوردن ندارند و در واقع سالی به دوازده ماه روزه هستند، در این یک ماه هم چیزی نمی خورند ولی حداقل یک صوابی گیرشان می آید!!
در گذشته های نه چندان دور چون امت همیشه در صحنه عادت به خوردن و آشامیدن اغذیه و اطعمه و ماکولات و اشربه داشتند، امساک از خوردن و آشامیدن در طول یک ماه تمام و بویژه در روزهای گرم و طولانی تابستان برایشان سخت بود اما خوشبختانه با مدیریت اعجاب آور اقتصادی دولتمردان و نوابغی که سرنوشت مردم در کف با کفایت آنها است امت همیشه در صحنه(بویژه حقوق بگیرها و بازنشسته ها و زیر خط فقری ها و زیر خط قبری ها و . . .)چون دیگر دستشان به مواد غذایی نمی رسد و سالی به دوازده ماه گرسنه، یا نیمه گرسنه هستند به نخوردن و نیاشامیدن عادت دارند و روزه گرفتن حتی بدون سحری خوردن و بدون افطار کردن برایشان مثل باد خوردن است!!
ممکن است بپرسید حالا چرا مثل باد خوردن؟!
باید عرض کنم که خوشبختانه به خاطر مدیریت اعجاب آور مسئولین(بی مسئولیت!)در سالهای اخیر همه روستاها تخلیه شده و روستا نشین های سابق و روستازادگان دانشمند شهرنشین و یا وزیر و وکیل شده و با پرشدن خیابانها از مازاراتی و پورشه و لامبورگینی هوای شهر مملو از فلزات سنگین و سبک و انواع گازها و حامل های شیمیایی گردیده و خلاصه اینکه تمام عناصر جدول مندلیف در هوا وجود دارد غیر از اکسیژن و هیدروژن!
به همین دلیل شهروندان همیشه پشت ترافیک با بلعیدن هوا روزانه چند کیلوگرم آزبست و مس و جیوه و گاز کربنیک و هزار کوفت و درد بی درمان دیگر را روانه شش و معده و روده و بواسیر خودشان می کنند و به این ترتیب همیشه معده و شکمبه و هزارلا و نگاری آنها پر است و احساس گرسنگی نمی کنند!!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر