هاینریش بروگش سیاح آلمانی قرن نوزدهم که در عصر ناصرالدین شاه قاجار به ایران آمد درباره نقاط ضعف ایرانیان می نویسد: ایرانیان در کنار صفات و خلق و خوی پسندیده، نقاط ضعفی هم دارند که معمولا از نظر سیاحان و کلا از دید یک ناظر تیزبین بی طرف مخفی نمی ماند.
ایرانیان خود را برگزیده ترین قوم روی زمین و کشورشان را نیز زیباترین کشور دنیا می دانند!
با وجودی که کم کم متوجه شده اند فرنگستان هم از نظر داشتن مناظر طبیعی زیبا و داشتن افراد متمدن و اندیشمند و دانا و دانشمند هیچ کم و کسری ندارد با این حال احساس تکبر و برتری و خود بزرگ بینی با وجودشان عجین شده و خود را از همه ملل بالاتر می دانند (!) و بخصوص افراد عالی مقام رفتارشان با زیردستان بی اندازه متکبرانه است!
رفتار افراد زیردست با افراد عالی مقام به قدری فروتنانه و متملقانه است که از مرز تزویر و دورویی هم می گذرد!
ناسپاسی نسبت به شخص نیکوکاری که مقامش را از دست داده، صفت ناپسند دیگری است که زیاد دیده می شود. هر چند باید پذیرفت که این صفت نکوهیده مختص ایرانیان نیست و در سراسر مشرق زمین به چشم می خورد.
خود را از همگنان خویش برتر شمردن غالبا باعث می شود که ایرانیان حتی در مواردی که واضح و مبرهن است باز از پذیرش آن خودداری کنند و به نقیضه گویی می پردازند و روی ادعای خود پافشاری کنند!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر