گرفت عطر شقایق فضای خانه من
که چون نسیم وزیدی به آشیانه من
تو از کدام افق آمدی که روشن کرد
طلوع خنده تو شام بیکرانه من
حصار هستی من مانده بود در ظلمت
تو موج نور بر افشانده ای به خانه من
تو آمدی چو نسیم و شکفت در شب دل
فروغ صبح ، در آمیزه ترانه من
رسیدی از ره و خورشید و ماه خنده زدند
ز لطف عشق بزرگ تو ، ای یگانه من
که چون نسیم وزیدی به آشیانه من
تو از کدام افق آمدی که روشن کرد
طلوع خنده تو شام بیکرانه من
حصار هستی من مانده بود در ظلمت
تو موج نور بر افشانده ای به خانه من
تو آمدی چو نسیم و شکفت در شب دل
فروغ صبح ، در آمیزه ترانه من
رسیدی از ره و خورشید و ماه خنده زدند
ز لطف عشق بزرگ تو ، ای یگانه من
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر