" بودا " را باید پر رهرو ترین شخصیت فرهنگی و فرهنگ ساز جهان نامید، زیرا اگر جمعیت بودائیان چین و هند و ژاپن، تایلند، برمه، کامبوج، ویتنام و لائوس و نپال و تبت و بوتان و سریلانکا و سایر نقاط دور و نزدیک را جمع بزنیم بیش از نیمی از جمعیت جهان آموزه های " بودا " را به کار می بندند و الگوی رفتاری خود قرار می دهند . . .
مطالعه دقیق آئین بودا نشانگر آن است که متشابهات بسیاری بین آموزه های بودا با آموزه های مزدک و مانی ( پیام دهندگان باستانی ایران ) وجود دارد ، و در ادیان بعد از بودا هم مشاهده می شود بسیاری از دستورات انسان ساز و فرهنگ ساز مصلحین جهانی مشابه دستورات " بودا " می باشد !
دین پژوهان و متخصصان تطبیق ادیان و علوم دینی تطبیقی معتقد به تاثیر گرفتن ادیان از یکدیگر هستند . . .
بودائیان جهان اعتقادی به رسالت بودا از سوی خداوند ندارند و خود بودا هم هرگز جعل عنوان نکرده و خود را فرستاده ( رسول خدا ) نخوانده است.
در تمام آثار تاریخی و مذهبی بودائیان ، او را شاهزاده ای متولد تبت معرفی کرده اند که روزی برای مشاهده زندگی رعایا از قصر مجلل و با شکوه پدر خارج می شود و وقتی وضعیت ناگوار زندگی فلاکت بار مردم عادی و استثمار شده توسط ملاکین را می بیند تصمیم می گیرد به قصر برنگردد و در میان توده مردم عادی بماند و به راهنمائی و آموزش آنها بپردازد، زیرا همانطور که خود بودا می گوید توده ها به منزله مواد خامی هستند که حاکمان در جهت امیال و خواسته های خود به آنها شکل می دهند ، و رهبران فکری جامعه باید حقوق طبیعی و قانونی انها را به ایشان بیاموزند تا تن به استثمار و استعمار ندهند و در پی احقاق حقوق خود باشند !
اما پیروان سایر مکاتب و مسلک ها و ادیان و مذاهب برای تمسخر و تخفیف دادن بودائیان، آنها را بت پرست و بودا را به منزله بت معرفی می کنند !
گاهی انسان وقتی عمیقا آموزه ها و جملات بودا را مطالعه می کند به نظرش می رسد آموزه های بودا زیر بنای ایدئولوژی های عدالت خواهانه و مبنای فلسفه های انسانگرا و ضد استثماری و سرمایه سالاری و چراغ راه پدید آورندگان اندیشه های برتر مارکسیستی، کمونیستی و سوسیالیستی بوده است.
اکنون به آموزه هائی از میان جملات ثبت شده و به یادگار مانده از بودا توجه کنید :
* پاک باشید و روح و جسم خود به اعمال غیر انسانی آلوده نسازید.
* هیچ انسانی بر انسان دیگر برتری ندارد مگر در فضیلت هایی که کسب کرده است ! ( انسان ها فقط در دانش و علم و صحت عمل بر یکدیگر برتری دارند. )
* انسان باید همنوعان خود را در شادی هایش سهیم سازد و در غم و ادبار آنها شریک باشد .
* دروغ سرچشمه همه خباثت ها و بدی هاست، هرگز دروغ نگوئید.
* مردم آزاری نکنید و انسان دیگری را نیازارید که بدترین اعمال آزردن دیگران (مردم آزاری) است.
* به یک دیگر عشق بورزید، همنوع خود را دوست داشته باشید و هرگز قتل نکنید زیرا قتل گناهی نابخشودنی است و مستوجب سنگین ترین مجازات.
* به حیوانات آسیب نرسانید و حقوق حیوانات را رعایت کنید چون وجودشان در این جهان لازم است و اگر لازم نبود آفریده نمی شدند.
* طبیعت ( آب، خاک، جنگل ) و هرچه در آن است را تمیز و پاکیزه نگه دارید، هرگز درختان و گیاهان را نابود نکنید چون زنده هستند و حق زندگی کردن دارند.
* کار بد نکنید، خاطره کار بد مثل سایه تا ابد با شماست و آزارتان می دهد
* حیوانی را که به شما خدمت کرده است در سالخوردگی رها نکنید.
* انسانی که کار خوب را برای دریافت پاداش انجام می دهد انسان خوبی است، اما انسانی که بدون چشمداشت پاداش کار خوب می کند انسان واقعی است !
* به آسمان تیره نگاه کنید و از خود بپرسید این همه گوهر درخشان چطور آفریده شده اند و هدف از خلقت این جهان چیست ؟
* هرآنچه برخود نمی پسندید برای همنوع خود نیز نپسندید، و هر خوبی را که برای خود می خواهید برای دیگران هم مسئلت کنید.
* نیکوکار باشید و باشروع هر روز تازه و دمیدن آفتاب یک کار خوب برای جامعه انجام دهید.
* یک زن بیشتر اختیار نکنید و تا پایان عمر به او وفادار باشید.
* کودکان را خوب تربیت کنید چون آنها ادامه ما هستند (بودا می گوید انسان نمی میرد بلکه فرزندانش ادامه او هستند !)
* هیچکس نمی تواند سعادتمند باشد، مگر آنکه همه سعادتمند باشند.
*با هیچ کس دشمنی نکن و با همه کس متواضع باش و هیچ متواضع را حقیر مشمار.
* از مال اندوزی و حرص و آز بپرهیزید و از نعمات طبیعی به اندازه نیازهای ضروری استفاده کنید.
* از سوء ظن و فکر بد در مورد دیگران پرهیز کنید چون مثل آتش به وجودتان می افتد و شما را می سوزاند !
به بطالت شادمان مباش و بر بخت اعتماد مکن و از فعل نیک پشیمان مشو.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر