هنگامي كه ناسا برنامه فرستادن فضانوردان به مدار
زمين را آغاز كرد با مشكل كوچكي روبه‌رو شد. دانشمندان سازمان هوانوردي ايالات
متحده دريافتند كه خودكارهاي معمولي در فضاي بدون جاذبه كار نمي‌كنند. در واقع
جوهر خودكار در خلاء به سمت پايين جريان نمي‌يافت و روي سطح كاغذ جاري نمي‌شد.
ناسا براي حل اين مشكل شركت مشاوران اندرسون را به كار گرفت و تحقيقات در اين
زمينه بيش از يك سال طول كشيد. ابتدا كاغذي طراحي شد تا بتواند جاذبه و گرانيگاه
لازم را براي تماس با جوهر داشته باشد. سپس تحقيقات تكميلي براي به دست آوردن
تركيب تازه‌اي از جوهر و مواد تشكيل دهنده آن آغاز شد. 12 ميليون دلار صرف اين
پروژه شد و در نهايت دانشمندان ناسا به كمك چند موسسه تحقيقاتي ديگر خودكاري طراحي
كردند كه در محيط بدون جاذبه عمل مي‌كرد. زير آب و حتي روي كريستال مي‌نوشت و جالب‌تر
اينكه جوهر اين خودكار به دليل مواد تشكيل دهنده خاص آن در دماي زير صفر تا 300
درجه سانتي‌گراد كار مي‌كرد. اين موفقيت عظيمي براي سازمان هوانوردي آمريكا بود
چون آن‌ها توانسته بودند بر يكي از مشكلات به ظاهر لاينحل انسان در فضا غلبه كنند
اما نكته اينجا بود در تمام مدتي كه آمريكايي‌ها راه‌حل اين معضل را مي‌جستند، روس‌ها
به روش ساده‌تري دست يافته بودند. آن‌ها از مداد استفاده كردند!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر